ಕುರುಡು ನಂಬಿಕೆಯ ಸತ್ಯ , ಮಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂದರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮೀತ ವಾಗಿದೆ.

ಈ  ಮೂರು ಅವಸ್ತೆಗಳ  ಬ್ರಮೆಯ ಅಮಲಿನಿಂದ  ಹೊರಬರಲು ಸ್ವ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಜ್ಞಾನವಾದಾಗ  ಮಾತ್ರ ಸಾದ್ಯ.  ದ್ಹೇಹಂ ,ನಾಹಂ, ಕೊಹಂ, ಸೋಹಂ ಇದು ವೇದಗಳ ಸಾರ. ಆತ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದರ ಅರ್ಥ - ದೇಹ ಸ್ವ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅಲ್ಲ  ,ಸ್ವ ಅಸ್ತಿತ್ವ ದೇಹ ಅಲ್ಲದ ಅದು  --ಅಂದರೆ ಆತ್ಮ . 

ದೇಹ ಸ್ವ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅಲ್ಲ ಎಂದ ಮೇಲೆ , ದೇಹ ಅದಾರಿಥವಾದ ದರ್ಮ,  ದೇವರ ನಂಬಿಕೆ,  ದರ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು, ಕರ್ಮ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳು, ಪುನರ್ಜನ್ಮವಾದಗಳು, ಸ್ವರ್ಗ, ನರಕದ ನಂಬಿಕೆಗಳು  ಹಾಗೂ ಯೋಗ ,ತಂತ್ರ,ಮಂತ್ರ,ಯಂತ್ರ ಗಳಿಗೇ, ಆತ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ  ಯಾವ ಬೆಲೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಅವುಗಳೆಲ್ಲವೂ   ದೇಹ ಬ್ರಮೆಯಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ  ಅಳವಡಿಸಿ  ಕೊಂಡತಹ  ಸಂಸ್ಕಾರಗಳು.   ಈ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳು ತಲೆ ತಲೆಮಾರಿನಿಂದ  ಬಳುವಳಿಯಾಗಿ ಬಂದುದರಿಂದ , ಅವುಗಳನ್ನು    ಪ್ರತಿ ತಲೆಮಾರಿನವರು ತಮ್ಮ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಹೇರುತ್ತಾ ಹೋಗಿರುವದರಿಂದ ಅವುಗಳು ರಕ್ತಗತವಾಗಿ ಹೋಗಿವೆ. ಆದರೇ ,ಈ ಕುರುಡು ನಂಬಿಕೆಯ ಸತ್ಯ , ಮಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂದರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ  ಮಾತ್ರ ಸೀಮೀತ ವಾಗಿದೆ. ಈ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ  ಬಾವಾತಿರೇಕ ಹೊಂದಿದವರಿಗೆ, ಪರಮ ಸತ್ಯದ ಅರಿವೂ ಅಸಾದ್ಯ.  ಆದ್ದರಿಂದ ಸಂಸ್ಕಾರವಂಥರಿಗೆ ಸತ್ಯದ ಅನ್ವೇಷಣೆ  ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ ,ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರುಗಳು , ಸಂಸ್ಕಾರದಿಂದ ಬಂದಂತಹ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪರಮ ಸತ್ಯವೆಂದು  ಸ್ವೀಕರಸಿ ಆಗಿದೆ.