ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳು ಅದ್ದನ್ನು ಸಾರುತ್ತವೆ, ಶಾಸ್ತ್ರ ಇದ್ದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆಯಂದು, ಈ ದೇಹ ಬ್ರಮಾ ಆದಾರಿತ್ ನೀತಿ ನಿಯಮ ಪಾಲಿಸುವದರಿಂದ, ಆತ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಅಸಾದ್ಯ ಎಂಬ ಅರಿವಿರದೆ, ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳೇ ಆತ್ಮ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ದಿಕ್ಕ್ಸುಚಿ ಎಂದು ತಿಳಿದಿರುವ, ವ್ಯಕ್ತಿಬ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅರಿವಿಗೆಗೆ, ತನ್ನ ತನದ ಅರಿವೂ ಈ ದರ್ಮ ಗ್ರಂಥ್ ಗಳ ಅದ್ಯಯನ ದಿಂದ ಆಧಿತೆ?
ಜಪ ತಪ ಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ಸಿದ್ದಿ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಿ, ಪವಾಡ ಮಾಡುವ ಪವಾಡ ಪುರುಷರು, ಮಹಾತ್ಮರು ,ಸಿದ್ಧಿ ಪುರುಷರು ಎಂದು ಅವರ ಹಿಂಬಾಲಕ್ ನಾಗಿ, ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಬ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅರಿವಿಗೇ, ಈ ಪವಾಡಗಳು ಬ್ರಮೆಯ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮೀಥ್ ವಾಗೀಧೆ ಎಂಬ ಅರಿವೂ ಆಧಿತೆ?
ಸತ್ಯದ ಪರಿಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ನಿರಾಕರ ವಾಗಿರುವದರಿಂದ, ದ್ವೈಥ್ ಬಾವದ ಅನುಬವಗಳಾದಂತ್ ಜಾಗೃಥ್ ಮತ್ತು ಸ್ವಪ್ನ ಗಳ ಅನುಬವಗಳು ಮತ್ತು ಈ ಅನುಬವಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುವ ವಯ್ಯಕ್ತಿಕ್ ಅನುಬವಗಳು, ಬ್ರಮೆ ಮಾತ್ರ ಎಂಬ ಅರಿವೂ ಇರದ, ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಬ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅರಿವಿಗೇ ,ತನ್ನ ತನದ ಅರಿವೂ ಆದೀತೆ ?
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ